Ga naar de inhoud

Formatielog 1: krachtige interval en duur.

fgelopen week heb ik slechts de helft van mijn geplande trainingen kunnen doen. Dat lag niet aan mijn volle agenda, maar aan mijn hoofd vol gedachten. De campagne liep ten einde, de uitslagen werden bekend en de voorbereidingen voor het onderhandelen begonnen. In de gaten in mijn agenda die er waren was ik druk aan het denken en doen. Toch weet ik dat als ik dan juist wel zou trainen het denken en doen vaak beter gaat. Een duurloopje ruimt losse gedachten vaak lekker op. Om toch profijt te hebben van die geplande trainingen, bespreek ik mijn eerste week als mede-onderhandelaar in het formatieproces van de gemeenteraad aan de hand van mijn trainingsweek.

Vastenavend, het feest van de toekomst

Deze filosofische blog gaat over waarom we de zotheid af en toe zo nodig hebben. Het gaat over Erasmus en carnaval; over creativiteit en kritiek; over democratie en de toekomst. Carnaval is voor de maatschappij als een publiek dat zelf de regie neemt. Even de ‘macht’ grijpen; even vrij zijn. Van vast en opgesloten zitten naar weer letterlijk en figuurlijk de ruimte hebben. Vastenavend is het feest van de toekomst, want vastenavend is vrij zijn en daarom het feest van verandering!

Als confetti eenmaal in je huis zit, dan gaat het er niet meer uit. Zo is het met meer dingen. Sommige liedjes en gedachten blijven ook lang in je hoofd zitten. “Yaya, yippee, yippee, ya, ya, yee,” zit nog steeds in mijn hoofd (en nu ook bij diegenen die K3 kennen, geen dank). Dat ligt niet alleen aan het nummer, maar aan dat het nummer het moment markeerde dat de omkering met de vastenavend compleet was. In het feest van de omkering stond uiteindelijk alles op zijn kop. En dat was goed. Het gaf me lucht en energie om er weer tegenaan te gaan. Daarom is vastenavend het feest van de toekomst.

Vastenavend, het feest van de toekomst

Fileren en penetreren.

Er werd mij gevraag mijn kijk op een document met onderwijskundige kaders te geven. Dat is mijn werk, deels, dus dat doe ik graag. Bovendien ging het stuk ook mijn eigen werk aan, dus ik wilde wel even weten hoe ingekaderd ik zou gaan worden, of niet.
Om nu te voorkomen dat deze blogs verworden tot een serie gestolde onderwijskundige irritaties en, nog belangrijker, dat ik een oude cynicus wordt die alles al eens gezegd heeft en diep zucht alsof niemand ooit luistert, zoek ik dus de opbouw. (Ik heb dus ook op zinsniveau vragen en suggesties naar de betrokkene gestuurd.

Geneuzel

Onlangs werd in een teamsvergadering gesignaleerd dat ik wat geïrriteerd klonk. Dat was een juiste signalering. Als ik er nu aan terugdenk zat de irritatie daarin waar ik binnen de onderwijskunde vaak moeite mee heb: het zó gedetailleerd in gaan op een concept of model dat het probleem dat ermee opgelost zou moeten worden uit beeld raakt. Krachtigere termen voor die irritatie: onderwijskundig geneuzel en mierenneukerij.

Bouillabaisse

Niet dat ik pretendeer reis- of foodblogger te zijn, maar je maakt wat mee. Solo. Onderweg naar een wedstrijd (#enroutepourembrun). Voor het echte vakantiegevoel, nadat ik al in een tourist trap was gelopen, uiteindelijk dan in een steegje zelf een tafel uit een belendend pand mogen halen. Aan andere voorbijgangers,… Bouillabaisse

Inspiratie

“(…)Vygotsky in following in the footsteps of Marx and Engels, capitalizes on the centrality of transformative collaborative practices by people who do not adapt to their world but collectively transform it” (Stetsenko, 2017, p.184).

Niet zo stille reserve

Al een tijdje verbaas ik me over het gebrek aan urgentie en samenwerking in de regio met betrekking tot het lerarentekort. Het heeft uitgemond in een ingezonden brief voor de regionale krant (helaas niet geplaatst). Een versie in 200 woorden en een uitgebreide versie. De uitgebreide versie lees je hieronder.

Niet zo stille reserve

Sentimenteel

Flarden van een race. Of waarom altijd de zon schijnt

Genoeg gezwelgd in euforie, trots en waar-blijft-het-zwarte-gatgedachten. Genoeg gedraald met het afschrijven van dit blog om tot een mooie serie van drie te komen.

Sentimenteel

Grenzen aan de impact

In het tijdschrift dat we samen maakten ter afsluiting van het Leeratelier West (een NRO-OMO project) schreef ik een artikel over op welke manier de (deelnemers aan deze) professionele leergemeenschap impact hadden binnen hun scholen. Hierbij de link naar dat artikel. Het hele tijdschrift is hier te vinden.

Bakfietsbonus

Zoals ik een hekel heb aan mensen met rolkoffertjes, had ik ook een hekel aan mensen op een bakfiets. Had, want de bakfietser verdient steun!

Onlangs mocht ik een week op een bakfiets van Fietsatelier Guldenmond rond fietsen, omdat mijn fiets gestolen was. Dat was een genot en dat had ik eigenlijk niet helemaal verwacht.

Bakfietsbonus