Ga naar de inhoud

Vastenavend, het feest van de toekomst

Deze filosofische blog gaat over waarom we de zotheid af en toe zo nodig hebben. Het gaat over Erasmus en carnaval; over creativiteit en kritiek; over democratie en de toekomst. Carnaval is voor de maatschappij als een publiek dat zelf de regie neemt. Even de ‘macht’ grijpen; even vrij zijn. Van vast en opgesloten zitten naar weer letterlijk en figuurlijk de ruimte hebben. Vastenavend is het feest van de toekomst, want vastenavend is vrij zijn en daarom het feest van verandering!

Als confetti eenmaal in je huis zit, dan gaat het er niet meer uit. Zo is het met meer dingen. Sommige liedjes en gedachten blijven ook lang in je hoofd zitten. “Yaya, yippee, yippee, ya, ya, yee,” zit nog steeds in mijn hoofd (en nu ook bij diegenen die K3 kennen, geen dank). Dat ligt niet alleen aan het nummer, maar aan dat het nummer het moment markeerde dat de omkering met de vastenavend compleet was. In het feest van de omkering stond uiteindelijk alles op zijn kop. En dat was goed. Het gaf me lucht en energie om er weer tegenaan te gaan. Daarom is vastenavend het feest van de toekomst.

Vastenavend, het feest van de toekomst

Wel/niet solliciteren: nu concreet

En dan nu concreet. Als ik solliciteer op de managementfunctie én ik zou worden aangenomen, wat zou ik dan willen doen op die school en hoe doe ik dat dan? Om te beginnen, hoe zie ik mijn dagelijkse bezigheden voor me?

De richting

Pas geleden had ik een gesprek met een collega-practor die ook vanuit de cultuurhistorische theorie werkt (CHAT). Dat zijn fijne gesprekken. Omdat het een theorie is die niet zo heel bekend is en, behalve in het basisonderwijs, nergens echt expliciet in praktijk gebracht wordt, is het heerlijk om er eens… De richting

De grote vraag …

De vacature is online! (Ik deel die niet om de sollicitatiecommissie en bestuur niet onnodig onder druk te zetten of te belasten door mijn publieke overwegingen wel/niet te solliciteren).

Wat wil ik nu wel. En wat niet?

De afgelopen 25 jaar ben ik nooit jaloers geweest op de baan van de managers met en onder wie ik werkte. Mijn reactie is altijd geweest:”ik heb een hekel aan management by spreadsheets.” Niet dat zij dat allemaal altijd deden, maar ik krijg toch vaak de indruk dat er altijd een tabel/model/systeem open staat om zaken vast te leggen, te verdelen, overzicht te houden en te verantwoorden. Daar zie ik weinig in. Dat wil ik dus niet.

Historisch perspectief

Ooit werd ik door studenten op de academie voor lichamelijke opvoeding de filosoof genoemd. Ik denk dat ik in de colleges wat vaker dan collega’s dieper in ging op theorie. Theorie is nog steeds mijn meest gebruikte instrument. Sterker nog het stuurt mijn professioneel handelen. (Daarover volgt nog een apart… Historisch perspectief

Prikkel

Ineens was het daar, die ene kans om echt iets anders te gaan doen. Of iets echt anders. Sinds mijn midlife, dus zo’n tien jaar geleden aangenomen dat ik 80 word, ben ik zo nu en dan bored out en zoek ik prikkels. De laatste jaren vind ik die buiten… Prikkel

Een warm huis in 2023

Vier jaar. Ruim vier jaar woon ik nu (weer) midden in de stad (het centrum van Bergen op Zoom). Ook ruim vier jaar geleden hield ik een housewarming. Nu ik vloerverwarming heb is het huis echt lekker warm, maar toch tijd voor een feestje, want het echte verbouwen is nu… Een warm huis in 2023

Versnelling,vertraging of het treinspel uitspelen.

Het is maar hoe je ernaar kijkt, zoals met alles. In de trein die vertraging heeft IS het ook vertraging. Maar per saldo werd het op het eindpunt nul minuten.

Ik ging namelijk met de trein naar Livigno voor de grote triathlon van dit jaar. De nachttrein om precies te zijn. Ideaal. Instappen, slapen, wakker worden, uitstappen. Het liep anders dan gepland, maar voor mijn ophalers op mijn eindstation veranderde er niets. Dat kan dus als je met de trein reist. Ik denk dat dat vrijwel onmogelijk is met bijvoorbeels auto of vliegtuig. Ik kan me niet voorstellen dat je in de file je route zodanig aanpast dat je eerder op je bestemming aankomt. Met de trein kan dat dus.

Versnelling,vertraging of het treinspel uitspelen.

Horizone

Laat ik aan het einde beginnen. Ik ga stoppen met het werken voor Fontys. Zo gaat dat. Ik word weer practor bij een MBO. Daarmee sluit ik zo’n 12 jaar lerarenopleiderschap af. Een beetje terugkijken is dan niet vreemd. Die retrospectie werd extra opgeroepen door de laatste sessie van een… Horizone

Horizon en toekomst

Weten jullie nog dat ik wat kritisch was over de opzet en vooral inhoud van een professionele leergemeenschap (PLG) waarin ik met collega’s onderwijs zou moeten gaan verbeteren? Ik schreef er een blog over, misschien iets te veel uit irritatie. Achteraf denk ik dat daar, althans voor mij, iets uit… Horizon en toekomst

Formatielog 2 (einde)

De finish is in zicht, maar de wedstrijd moet nog beginnen Het onderhandelen is voorbij, wat rest is nog het pure, formele deel (in de letterlijke zin: voor de vorm). De coalitie is rond, een akkoord is gesloten en kandidaat-wethouders zijn bekend. In de vorige blog kort na de verkiezingen… Formatielog 2 (einde)