Het is zomer, de eerste weken van de schoolvakanties zijn alweer voorbij, ik ben zelf al een week op Corsica geweest (aanrader!), dus er komt ruimte. Ruimte in de agenda, ruimte in het denken. Ruimte ook voor klusjes en blogjes.
Die ruimte heb ik nodig, want mijn huidige werkgever wil je mij geen vast contract als practor geven, na mijn drie tijdelijke contracten. Helaas en onbegrijpelijk, maar daar kom ik misschien nog wel eens op terug. De ruimte die ik nodig heb is dus ruimte voor het vinden van een nieuwe uitdaging, zoals we dat eufemistisch op LinkedIn noemen. Ik ben aan het solliciteren.
En zo wordt dit blog zowaar een loopbaan- en sollicitatieblog. Ik begon ermee ergens in 2009 over mijn gymschoenen die ik aan de wilgen hing. Toen ik stopte bij Fontys schreef ik vervolgens over het beeld van mijn horizon.
Eind 2023 probeerde ik al bloggend te beschrijven waarom ik wel/niet onderwijsmanager wilde worden. Anderhalf jaar later heb ik inmiddels vijf sollicitatiebrieven uit gestuurd, waarvan 3 voor de functie van manager. Ik heb nu één gesprek staan om docent bij het CIOS te worden en op de laatste brief die uit ging heb ik alleen nog de ontvangstbevestiging ontvangen.
Los van die sollicitaties is de openheid die ontstaat bij het niet hebben van een agenda na 1 september ook weldadig. Voor mij geeft dat niet echt onrust (wel een beetje natuurlijk). Het geeft me tijd om weer te bedenken wat ik graag doe, wie ik ben en wie ik wil zijn. Perfecte vragen om in een lome zomer over na te denken. Voorlopig roepen die hoofdvragen alleen maar vervolgvragen, of misschien wel hypotheses op:
- zou zwembadmanager wat zijn?
- zal ik me vooral richten op mijn boekideeën?
- is coaching in de breedte misschien toch mijn roeping?
- hoe zou de bijstand werken?
Misschien in latere blogs antwoorden daarop. Voor nu plaats ik hieronder kort de kernparagrafen mijn mijn laatste vier sollicitatiebrieven. Ook handig voor de headhunters ….
Voor de functie van directeur van een basisschool:
Hoewel ik nog nooit directeur of leidinggevende op mijn visitekaartje heb gezet, denk ik wel dat ik dat kan zijn. Ik heb al meer dan 25 jaar ervaring op andere scholen, in verschillende rollen. Ik was eerst gymleraar (en later nog weer een jaar), daarna lerarenopleider en nu onderwijsonderzoeker (practor). Ik heb dus veel ervaring in het onderwijs, in PO, VO, MBO, HBO en WO. Regelmatig leidde ik ontwikkelgroepen of adviseerde ik het management. Sinds mijn doctoraalstudie en daarna promotie bij Bert van Oers ben ik ook gespecialiseerd in ontwikkelingsgericht onderwijs, dat erg veel overeenkomsten heeft met Reggio-Emillia1. Ik heb op de lerarenopleidingen leerkrachten geleerd hoe je kunt lesgeven vanuit de ideeën van Vygostkij. Wat ik daar nu het interessantst aan vind is hoe je ook het ontwikkelen van de professionals en hun praktijk als een gemeenschap kunt aanpakken en ondersteunen. Dat is namelijk mijn plan: het onderwijs nog beter maken door samen onderzoekend en ontwikkelend aan het onderwijs te werken. Volgens mij sluit dat erg aan bij de kijk van Malaguzzi.
1 Daar heb ik meteen even over doorgelezen en vooral het relationele van de ontwikkeling lijkt mij het gezamenlijke principe te zijn.
Voor de functie van afdelingsleider:
De laatste vijf jaar ben ik practor en heb ik onderwijs ontwikkeld samen met de docenten, zowel op vmbo als op het mbo. Daarnaast adviseerde ik in die rol regelmatig het management op het gebied van professionaliseren en innovatie.
Na al dat adviseren en begeleiden, wordt het nu eens tijd om ook wat meer aan het roer te staan. Hoewel het leiden van een klas, een projectteam, een groep studenten of docenten natuurlijk wel wat managementvaardigheden vraagt, is het uiteraard wat anders dan de verantwoordelijkheid hebben van een afdelingsleider. Ik heb daarvan kort geproefd als opleidingsmanager bij de opleiding Mens & Technologie op de Hogeschool van Amsterdam en dat smaakt inmiddels naar meer. Het lijkt me ook interessant om daarvoor weer eens zelf een opleiding te volgen, bijvoorbeeld bij TIAS.
Voor de functie van docent:
Het wordt eens tijd om les te gaan geven op het CIOS. Tijd om niet alleen onderzoek te doen in het MBO maar ook mijn oorspronkelijke vak van bewegingsdeskundige in agogisch perspectief daar uit te voeren. Vandaar dat ik op die vacature solliciteer.
Het is tijd om eindelijk dat gat in mijn CV op te vullen, zodat ik dan eindelijk les heb gegeven op scholen van primair onderwijs tot universiteit en aan leerlingen van vmbo-techniek tot studenten onderwijskunde.
Ik wil graag aan de slag met die gasten die ik al jaren in de trein zie, die ik observeerde en bevroeg voor mijn onderzoek; die mijn assistent-trainer zijn en die mij hielpen bij het organiseren van een triathlon.